อักษรควบ - วิกิพีเดีย

อักษรควบ บทที่๖ พลังงานคือชีวิต ควบ คำควบกล้ำหรืออักษรควบ คือ พยัญชนะต้นสองตัวเขียนเรียงกัน ใช้สระเดียวกัน โดยอ่านออกเสียงควบเป็นพยางค์เดียว พร้อมกับผันเสียงวรรณยุกต์ตามพยัญชนะตัวหน้า อมควบ พยัญชนะควบกล้ำ ไก่ขี่ควายไปพบผีตาย ก่อนค่ำไปพบเตี่ย พยัญชนะควบกล้ำ พยัญชนะควบกล้ำในภาษาไทยประกอบด้วย พยัญชนะต้น พยัญชนะควบ ร ล ว รูป เสียง รูป เสียง รูป

ลูกครึ่งควบสอง อักษรควบ หรือ เรียกอีกอย่างหนึ่งว่า คำควบกล้ำ คือ คำที่มีพยัญชนะต้น ๒ ตัวเรียงกัน พยัญชนะหลังเป็น ร ล ว ประสมด้วยสระเดียวกัน อ่านออกเสียงพร้อมกันแบ่งได้๒ ชนิด อักษรควบแท้ คือ คำที่มีพยัญชนะต้น ๒ ตัว