ศูนย์กลาง
ศูนย์กลาง - พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน
คำนาม แก้ไข ศูนย์กลาง จุดที่อยู่ตรงใจกลางของวงกลมหรือวงรี ซึ่งเป็นจุดกึ่งกลางของคอร์ดทุกเส้นที่ผ่านจุดนั้น, จุดรวม ; แหล่งกลาง, ศูนย์ ก็ว่า (คำลักษณนาม ศูนย์ หรือ แหล่ง
เว็บไซต์ ศูนย์กลาง คำนาม แก้ไข ศูนย์กลาง จุดที่อยู่ตรงใจกลางของวงกลมหรือวงรี ซึ่งเป็นจุดกึ่งกลางของคอร์ดทุกเส้นที่ผ่านจุดนั้น, จุดรวม ; แหล่งกลาง, ศูนย์ ก็ว่า (คำลักษณนาม ศูนย์ หรือ แหล่ง เส้นผ่าศูนย์กลาง ของ โลก อย่างไรก็ตาม การมีตนเองเป็นศูนย์กลาง ไม่ใช่การเห็นแก่ตน และไม่ใช่การหลงตนเอง ผู้ที่มีตนเองเป็นศูนย์กลางย่อมมองว่าตนเป็นศูนย์กลางของความสนใจ แต่เขาไม่ได้รับความ
ศูนย์กลาง ศูนย์กลาง วิมุตติ ดวง เท่า กัน หยุด อยู่ ศูนย์กลาง ดวง วิมุตติ ถูก ส่วน เข้า ก็ เข้าถึง กาย ธรรม รูป เหมือน นิ่ง กลาง ของ กลาง ๆ ๆ หนัก เข้า ก็ ถึง ดวง ศีล ในทางดาราศาสตร์ แนวคิดโลกเป็นศูนย์กลาง คือแนวคิดเก่าแก่ที่ว่าเอกภพทั้งมวลโคจรไปรอบโลกของเราที่อยู่ตรงจุดศูนย์กลางของจักรวาล ศูนย์กลาง วิมุตติ ดวง เท่า กัน หยุด อยู่ ศูนย์กลาง ดวง วิมุตติ ถูก ส่วน เข้า ก็ เข้าถึง กาย ธรรม รูป เหมือน นิ่ง กลาง ของ กลาง ๆ ๆ หนัก เข้า ก็ ถึง ดวง ศีล